7 en 8 maart 2019

Gisteren was het een dag met een dubbel gevoel. De dag dat het alweer 1 jaar geleden is dat mijn moeder overleed. Hoe anders is het vandaag. Helemaal aan de andere kant van de wereld is het heel fijn om juist die dag bij mijn moeders zus te zijn. Iedereen heeft vandaag zo zijn eigen gedachten en we praten over vroeger.
In de morgen zijn we met de 4x4 op pad gegaan om de bridal veil falls te bezoeken en off road naar Raglan te rijden. Het was een mooie tocht, heel fotogeniek. We hebben dan ook weer mooie plaatjes geschoten. In Raglan gelunched met z’n viertjes het was dan ook heerlijk terras weer. Aan het einde van de dag geborreld met Heather, Elliot, Nel en Michael en heerlijk gegeten op onze laatste avond bij de familie. Colin vond het haast zo lekker als bij Oma. Nel komt dus op een eervolle tweede plaats, dik verdiend dat is zeker. Ze heeft de afgelopen dagen als een moederkloek voor ons gezorgd.
Na een onrustige nacht, met regen en veel gedachten vanmorgen een emotioneel afscheid van de familie. Ik vond het heel moeilijk om afscheid te nemen maar we willen Colin ook het land laten zien en de tijd dringt dus we moesten echt weer verder gaan. Ik heb er wel een paar tranen overgelaten.
Colin, Cees en ik zijn dus vanmorgen richting Coromandel vertrokken, Daphne trekt de komende dagen nog even haar eigen plan om straks in Auckland weer bij ons aan te sluiten.
Na een mooie rit dwars door de bergen zijn we nu op de camping aangekomen. De camping is schitterend gelegen aan het strand. Zes jaar geleden waren we hier ook, we wisten dus nog hoe mooi het hier is en dat wilde we Colin niet onthouden. Het is weer droog en zitten heerlijk voor de camper te relaxen met een Waikato biertje. We hebben even het strand gechecked en het is in orde bevonden voor een stukje rennen langs het strand morgenochtend. Ik moet tenslotte ook een beetje in shape blijven na al het eten en drinken van de afgelopen dagen.
Morgen gaan we Cathedral cove bezoeken en daarna op naar het volgende punt…. Tot later.